Dit geeft de verschillen weer tussen de geselecteerde revisie en de huidige revisie van de pagina.
| Beide kanten vorige revisie
Vorige revisie
Volgende revisie
|
Vorige revisie
|
hekelaars [2018/03/20 20:56]
zaanlander |
hekelaars [2020/09/07 12:06] (huidige)
|
| ==== Hekelaars ==== | ==== Hekelaars ==== |
| |
| Ambachtslieden die de in de hennepkloppers gebeukte vezels hekelden,'over de hekel haalden', dat wil zeggen kamden, opdat ze geschikt werden om te worden gesponnen. Krommenie was het centrum van deze tak van nijverheid. Daar had men de grote rederijen en naast een viertal grote bedrijven, nog enkele van geringere omvang. Deze arbeid werd ook op de dorpen verricht en daarvoor had men speciaal in Graftdijk, de arbeiders wonen, die dit vak van vader op zoon beoefenden. | Ambachtslieden die de in de hennepkloppers gebeukte vezels hekelden,'over de hekel haalden', dat wil zeggen kamden, opdat ze geschikt werden om te worden gesponnen. Krommenie was het centrum van deze tak van nijverheid. Daar had men de grote rederijen en naast een viertal grote bedrijven, nog enkele van geringere omvang. Deze arbeid werd ook op de dorpen verricht en daarvoor had men speciaal in Graftdijk, de arbeiders wonen, die dit vak van vader op zoon beoefenden. Hekelen was overigens niet zonder risico. Door het kammen bestond er kans op stofexplosie en kon er brand ontstaan. |
| |
| Na de oogst kwam het ruwe product, het vlas, het eerst bij de hekelaars van wie een grote vakkennis werd vereist, daar men pas op volwassen leeftijd tot een volslagen hekelaar kon worden gerekend. Het vlas werd gedroogd en de zaden verwijderd, het 'repelen'. Vervolgens werd het vlas weer blootgesteld aan vocht met als doel de pectine, dat de vezels bindt, af te breken. Hierdoor werd de bast als het ware van de vezels losgeweekt. Dit noemde men 'roten'. Roterijen trof men vaak langs stromend water aan waardoor het vlas een gouden glans verkreeg. | Na de oogst kwam het ruwe product, het vlas, het eerst bij de hekelaars van wie een grote vakkennis werd vereist, daar men pas op volwassen leeftijd tot een volslagen hekelaar kon worden gerekend. Het vlas werd gedroogd en de zaden verwijderd, het 'repelen'. Vervolgens werd het vlas weer blootgesteld aan vocht met als doel de pectine, dat de vezels bindt, af te breken. Hierdoor werd de bast als het ware van de vezels losgeweekt. Dit noemde men 'roten'. Roterijen trof men vaak langs stromend water aan waardoor het vlas een gouden glans verkreeg. |