Dit geeft de verschillen weer tussen de geselecteerde revisie en de huidige revisie van de pagina.
Beide kanten vorige revisie
Vorige revisie
Volgende revisie
|
Vorige revisie
|
overzetveren [2023/08/16 14:56] frans_hoving |
overzetveren [2023/08/18 01:00] (huidige) zaanlander |
==== Overzetveren ==== | ==== Overzetveren ==== |
De Zaan en andere brede waterwegen, zoals de Nauerase Vaart, waren vroeger niet of nauwelijks overbrugd. Om al te lange omwegen te voorkomen, brachten overzetveren, op vaste punten, personen en later ook kleine voertuigen van de ene oever naar de andere. Meestal werd gebruik gemaakt van geroeide veerschuiten, maar er kwamen in de loop der tijd ook handbediende of mechanisch voortbewogen kabelponten voor. Het gebruik van grotere overzetveren hing soms samen met de wens om in geval van brand blusmateriaal over te kunnen varen. | De Zaan en andere brede waterwegen, zoals de Nauernasche Vaart, waren vroeger niet of nauwelijks overbrugd. Om al te lange omwegen te voorkomen, brachten overzetveren, op vaste punten, personen en later ook kleine voertuigen van de ene oever naar de andere. Meestal werd gebruik gemaakt van geroeide veerschuiten, maar er kwamen in de loop der tijd ook handbediende of mechanisch voortbewogen kabelponten voor. Het gebruik van grotere overzetveren hing soms samen met de wens om in geval van brand blusmateriaal over te kunnen varen. |
| |
De veren waren over het algemeen dorpsbezit. Een uitzondering op die regel vormde het [[Noorderveer]], tussen Wormerveer en Wormer. Dit was tot 1795 eigendom van de Staten van Holland. Maar of een veer nu lands-. bans- of dorpsbezit was, voor de gebruikers maakte dat geen verschil. Voor het overzetten werd een gering bedrag gevraagd. Alle veren werden oorspronkelijk verpacht en vormden zo een bron voor inkomsten voor de overheid. De veerman verplichtte zich naast de afdracht van de pachtsom tot het bedienen en onderhouden van het veer. Anderzijds kon hij het veergeld innen en behouden, terwijl hij vrij wonen had in het veerhuis. Bijna alle overzetveren kregen van tijd tot tijd concurrentie van 'illegale veerschuiten' die tegen lager tarief overzetten. Deze concurrentie was doorgaans geen lang leven beschoren, ze werd niet getolereerd door de overheid. | De veren waren over het algemeen dorpsbezit. Een uitzondering op die regel vormde het [[Noorderveer]], tussen Wormerveer en Wormer. Dit was tot 1795 eigendom van de Staten van Holland. Maar of een veer nu lands-, bans- of dorpsbezit was, voor de gebruikers maakte dat geen verschil. Voor het overzetten werd een gering bedrag gevraagd. Alle veren werden oorspronkelijk verpacht en vormden zo een bron voor inkomsten voor de overheid. De veerman verplichtte zich naast de afdracht van de pachtsom tot het bedienen en onderhouden van het veer. Anderzijds kon hij het veergeld innen en behouden, terwijl hij vrij wonen had in het veerhuis. Bijna alle overzetveren kregen van tijd tot tijd concurrentie van 'illegale veerschuiten' die tegen lager tarief overzetten. Deze concurrentie was doorgaans geen lang leven beschoren, ze werd niet getolereerd door de overheid. |
| |
In de Zaanstreek waren tenminste overzetveren te vinden op de volgende plaatsen: | In de Zaanstreek waren tenminste overzetveren te vinden op de volgende plaatsen: |
| |
* -bij molen De Ruyter te Zaandam, tussen West- en Oostzijde (het Ruyterveer); | * -bij molen De Ruyter te Zaandam, tussen West- en Oostzijde (het Ruyterveer); |