socialisme

Verschillen

Dit geeft de verschillen weer tussen de geselecteerde revisie en de huidige revisie van de pagina.

Link naar deze vergelijking

Beide kanten vorige revisie Vorige revisie
Volgende revisie
Vorige revisie
socialisme [2020/09/07 15:00]
jan ↷ Links aangepast vanwege een verplaatsing
socialisme [2025/02/26 12:23] (huidige)
zaanlander
Regel 130: Regel 130:
 In 1907 waren Duijs en Leguit niet meer de enige socialistische raadsleden. In Wormerveer trad de lithograaf Bernardus Willem Binnendijk (geb.1880) in de raad, in Assendelft onderwijzer Maarten Sikkes. Binnendijk werd als gevolg van zijn benoeming ontslagen door zijn werkgever, de nv Verwer's Vernis- en Metaaldrukkerij in Krommenie. Duys' optreden jegens de andere Zaandamse raadsleden had tot gevolg dat hij uit raadscommissies werd geweerd. Tot de commissie van toezicht op het lager onderwijs werd de SDAP zelfs jaren later nog niet toegelaten, onder de drogreden dat er geen socialistische variant van het bijzonder onderwijs bestond.  In 1907 waren Duijs en Leguit niet meer de enige socialistische raadsleden. In Wormerveer trad de lithograaf Bernardus Willem Binnendijk (geb.1880) in de raad, in Assendelft onderwijzer Maarten Sikkes. Binnendijk werd als gevolg van zijn benoeming ontslagen door zijn werkgever, de nv Verwer's Vernis- en Metaaldrukkerij in Krommenie. Duys' optreden jegens de andere Zaandamse raadsleden had tot gevolg dat hij uit raadscommissies werd geweerd. Tot de commissie van toezicht op het lager onderwijs werd de SDAP zelfs jaren later nog niet toegelaten, onder de drogreden dat er geen socialistische variant van het bijzonder onderwijs bestond. 
  
-Als tweede SDAP-er deed in 1908 [[Prins_klaas|Klaas Prins]] zijn intrede in de Zaandamse gemeenteraad. In 1913 werd reeds ongeveer een kwart van alle Zaanse raadszetels door sociaal-democraten bezet. Door het sluiten van een verbond hadden anti-revolutionairen, katholieken en liberalen vergeefs getracht de politieke invloed van de socialisten te beteugelen. Vooral in Zaandam, waar 10 van de 19 zetels aan socialisten toevielen, ging de SDAP de plaatselijke politiek beheersen. Duys had in 1912 al de wethouderspost van de liberaal Gerrit van Holk (1867-1927) [[http://resolver.kb.nl/resolve?urn=ddd:110547005:mpeg21:a0044|overgenomen]] en werd daarmee de eerste socialistische wethouder van ons land. Dat bracht in de landelijke SDAP een discussie teweeg. Mocht men bestuursverantwoordelijkheid aanvaarden zolang er in de raad geen socialistische meerderheid was? Men moest dan immers meewerken aan niet door de SDAP gesteunde besluiten? Het partijbestuur hakte die knoop eenvoudig door: het was Duys wel toevertrouwd zich kritisch te blijven opstellen. Het probleem was, wat Zaandam betreft, trouwens een jaar later achterhaald, doordat de SDAP inderdaad een raadsmeerderheid kreeg. +Als tweede SDAP-er deed in 1908 [[Prins_klaas|Klaas Prins]] zijn intrede in de Zaandamse gemeenteraad. In 1913 werd reeds ongeveer een kwart van alle Zaanse raadszetels door sociaal-democraten bezet. Door het sluiten van een verbond hadden anti-revolutionairen, katholieken en liberalen vergeefs getracht de politieke invloed van de socialisten te beteugelen. Vooral in Zaandam, waar 10 van de 19 zetels aan socialisten toevielen, ging de SDAP de plaatselijke politiek beheersen. Duys had in 1912 al de wethouderspost van de liberaal Gerrit van Holk (1867-1927) [[https://resolver.kb.nl/resolve?urn=ddd:110547005:mpeg21:a0044|overgenomen]] en werd daarmee de eerste socialistische wethouder van ons land. Dat bracht in de landelijke SDAP een discussie teweeg. Mocht men bestuursverantwoordelijkheid aanvaarden zolang er in de raad geen socialistische meerderheid was? Men moest dan immers meewerken aan niet door de SDAP gesteunde besluiten? Het partijbestuur hakte die knoop eenvoudig door: het was Duys wel toevertrouwd zich kritisch te blijven opstellen. Het probleem was, wat Zaandam betreft, trouwens een jaar later achterhaald, doordat de SDAP inderdaad een raadsmeerderheid kreeg. 
  
 [[donia|Dirk Donia]] werd toen de tweede sociaal-democratische wethouder. Wel diende zich nu meteen een volgend probleem aan: de twee socialistische wethouders stonden in B&W tegenover een niet-socialistische burgemeester en een dito wethouder en de stemmen staakten keer op keer. 0m dit op te lossen eiste de SDAP een vierde wethouderspost voor zich op. [[elias|Jhr. mr. dr. Carl Adolph Elias]] zag hierin aanleiding om voor het burgemeesterschap te bedanken. Zo kwam opeens, in 1914, de weg vrij voor de benoeming van de eerste socialistische burgemeester in Nederland, het kamerlid  [[laan_klaas_ter|Kornelis ter Laan]].  [[donia|Dirk Donia]] werd toen de tweede sociaal-democratische wethouder. Wel diende zich nu meteen een volgend probleem aan: de twee socialistische wethouders stonden in B&W tegenover een niet-socialistische burgemeester en een dito wethouder en de stemmen staakten keer op keer. 0m dit op te lossen eiste de SDAP een vierde wethouderspost voor zich op. [[elias|Jhr. mr. dr. Carl Adolph Elias]] zag hierin aanleiding om voor het burgemeesterschap te bedanken. Zo kwam opeens, in 1914, de weg vrij voor de benoeming van de eerste socialistische burgemeester in Nederland, het kamerlid  [[laan_klaas_ter|Kornelis ter Laan]]. 
Regel 143: Regel 143:
  Sinds het begin van de jaren '20 werd de SDAP steeds meer als gevestigde partij erkend. Het radicale karakter, zo dat er nog was, verdween, zodat er zelfs een bescheiden politieke aanhang kon ontstaan van zich ontwikkelende of afsplitsende partijtjes ter linkerzijde. In Oostzaan werd de SDAP in de jaren '30 de grootste partij. In Jisp daarentegen kwakkelde het democratisch socialisme. Hier kon het zich pas na de Tweede Wereldoorlog in de PvdA beter organiseren. Maar in alle andere Zaangemeenten gingen SDAP- vertegenwoordigers mede-verantwoordelijkheid voor het bestuur dragen. In de crisis van de jaren '30 was dat overigens niet eenvoudig: overal moest de tering naar de nering worden gezet. De socialisten streefden naar werkverruiming, invoering en/of behoud van de CAO-lonen en goede steunregelingen voor werklozen, maar de gemeenten kregen weinig speelruimte van de landsregering.   Sinds het begin van de jaren '20 werd de SDAP steeds meer als gevestigde partij erkend. Het radicale karakter, zo dat er nog was, verdween, zodat er zelfs een bescheiden politieke aanhang kon ontstaan van zich ontwikkelende of afsplitsende partijtjes ter linkerzijde. In Oostzaan werd de SDAP in de jaren '30 de grootste partij. In Jisp daarentegen kwakkelde het democratisch socialisme. Hier kon het zich pas na de Tweede Wereldoorlog in de PvdA beter organiseren. Maar in alle andere Zaangemeenten gingen SDAP- vertegenwoordigers mede-verantwoordelijkheid voor het bestuur dragen. In de crisis van de jaren '30 was dat overigens niet eenvoudig: overal moest de tering naar de nering worden gezet. De socialisten streefden naar werkverruiming, invoering en/of behoud van de CAO-lonen en goede steunregelingen voor werklozen, maar de gemeenten kregen weinig speelruimte van de landsregering. 
  
-In het socialistische Zaandam werd geprobeerd de gemeentelijke tarieven te verlagen, althans zo laag mogelijk te houden. Ook weigerde de SDAP hier medewerking aan de uitzending van werklozen naar de polders in de kop van Noord-Holland en zelfs Overijssel, in het kader van de werkverschaffing. Dreigementen en inhouding van subsidie op de steunverlening door de regering Colijn brachten daarin pas na veel gemeentelijke tegenstand verandering; er werden toch werklozen naar Giethoorn gestuurd. Ter Laan en zijn opvolger burgemeester [[veld|mr. dr. Joris in 't Veld]], zagen vanaf 1937 met lede ogen dat de autonomie van hun bestuur steeds verder ingeperkt werd en er geen ruimte overbleef voor het in de praktijk brengen van hun socialistische ideeën. Een van de weinige mogelijkheden was de beschikbaarstelling van gemeentegrond voor de zogenaamde //werklozentuintjes//. Afgezien daarvan kreeg de gemeente nauwelijks kans voor eigen initiatieven. +In het socialistische Zaandam werd geprobeerd de gemeentelijke tarieven te verlagen, althans zo laag mogelijk te houden. Ook weigerde de SDAP hier medewerking aan de uitzending van werklozen naar de polders in de kop van Noord-Holland en zelfs Overijssel, in het kader van de werkverschaffing. Dreigementen en inhouding van subsidie op de steunverlening door de regering Colijn brachten daarin pas na veel gemeentelijke tegenstand verandering; er werden toch werklozen naar Giethoorn gestuurd. Ter Laan en zijn opvolger burgemeester [[veld|mr. dr. Joris in 't Veld]], zagen vanaf 1937 met lede ogen dat de autonomie van hun bestuur steeds verder ingeperkt werd en er geen ruimte overbleef voor het in de praktijk brengen van hun socialistische ideeën. Een van de weinige mogelijkheden was de beschikbaarstelling van gemeentegrond voor de //werklozentuintjes//. Afgezien daarvan kreeg de gemeente nauwelijks kans voor eigen initiatieven. 
  
  
  • /home/zaanwiki/domains/zaanwiki.nl/private_html/encyclopedie/data/attic/socialisme.1599483654.txt.gz
  • Laatst gewijzigd: 2020/09/07 15:00
  • door jan