visserij

Verschillen

Dit geeft de verschillen weer tussen de geselecteerde revisie en de huidige revisie van de pagina.

Link naar deze vergelijking

Beide kanten vorige revisie Vorige revisie
Volgende revisie
Vorige revisie
visserij [2024/06/13 09:33]
zaanlander
visserij [2025/02/27 12:49] (huidige)
zaanlander
Regel 42: Regel 42:
    
  
-De Zaan en het omliggende polderwater, met name ook braken achter de Zeedijk, stonden als zeer visrijk bekend. Een deel van de zoetwatervisserij vond aanvankelijk plaats op de latere Zuiderzee. Deze binnenzee was altijd een meer geweest, het Flevomeer of Almeer, en pas in de 14e eeuw in contact gekomen met het zoute water. Omdat de verzilting geleidelijk plaats vond konden zoetwatervissen daar voor een deel aan wennen en werden zij nog tot in de 17e eeuw gevangen. Paling, baars, brasem en karper waren de meest geliefde vissoorten. In het oud-archief van de Hoge Heerlijkheid Assendelft komen de volgende vermeldingen van hulpmiddelen bij de visvangst voor: [[http://visserijservicenederland.nl/technieken-en-materialen/zegenvisserij/|zegens]], [[http://visserijservicenederland.nl/technieken-en-materialen/kuilvisserij/|kuilen]], heven, [[https://www.goedevissers.nl/vis_van_goede_vissers/vismethodes.html?id=56|korven]], tuiten, [[https://nl.wikipedia.org/wiki/Zuilvisserij|schrobnetten]], foefels, karperbeugels, schaeckels, [[http://www.encyclo.nl/begrip/schutwant|schutnetten]], [[https://nl.wiktionary.org/wiki/werpnet|worpnetten]], [[http://www.meertens.knaw.nl/ewnd/boeken/woord/105515|leusnetten]] en takkebossen. +De Zaan en het omliggende polderwater, met name ook braken achter de Zeedijk, stonden als zeer visrijk bekend. Een deel van de zoetwatervisserij vond aanvankelijk plaats op de latere Zuiderzee. Deze binnenzee was altijd een meer geweest, het Flevomeer of Almeer, en pas in de 14e eeuw in contact gekomen met het zoute water. Omdat de verzilting geleidelijk plaats vond konden zoetwatervissen daar voor een deel aan wennen en werden zij nog tot in de 17e eeuw gevangen. Paling, baars, brasem en karper waren de meest geliefde vissoorten. In het oud-archief van de Hoge Heerlijkheid Assendelft komen de volgende vermeldingen van hulpmiddelen bij de visvangst voor: [[https://visserijservicenederland.nl/technieken-en-materialen/zegenvisserij/|zegens]], [[https://visserijservicenederland.nl/technieken-en-materialen/kuilvisserij/|kuilen]], heven, [[https://www.goedevissers.nl/vis_van_goede_vissers/vismethodes.html?id=56|korven]], tuiten, [[https://nl.wikipedia.org/wiki/Zuilvisserij|schrobnetten]], foefels, karperbeugels, schaeckels, [[https://www.encyclo.nl/begrip/schutwant|schutnetten]], [[https://nl.wiktionary.org/wiki/werpnet|worpnetten]], [[https://www.meertens.knaw.nl/ewnd/boeken/woord/105515|leusnetten]] en takkebossen. 
  
 Het vissen binnen de streek was aan bepaalde regels onderhevig. Vissen moesten een bepaalde grootte bereikt hebben, er mocht alleen op bepaalde uren gevangen worden en niet met alle soorten vistuig. Ook houders van eenden moesten zich aan een regel met betrekking tot de visserij houden. In de polder Westzaan moesten vanaf 1696 de eenden tussen 23 maart en 15 mei in hun kooien blijven. Dit om te voorkomen dat zij het paren van vissen en het schieten van kuit verstoorden. In de 17e eeuw nam met het beschikbare viswater ook het belang van de binnenvisserij af. Uitzondering daarop was de paling, die een exportartikel bleef. Paling werd in zoet, brak en zout water gevangen. Niet alleen de Noord-Hollanders en andere landgenoten vonden het een lekkernij, met name ook in Engeland was men er verzot op. Tot het begin van de 16e eeuw was Purmerend het centrum voor de export van paling. De Zaanstreek nam nadien deze positie over.  Het vissen binnen de streek was aan bepaalde regels onderhevig. Vissen moesten een bepaalde grootte bereikt hebben, er mocht alleen op bepaalde uren gevangen worden en niet met alle soorten vistuig. Ook houders van eenden moesten zich aan een regel met betrekking tot de visserij houden. In de polder Westzaan moesten vanaf 1696 de eenden tussen 23 maart en 15 mei in hun kooien blijven. Dit om te voorkomen dat zij het paren van vissen en het schieten van kuit verstoorden. In de 17e eeuw nam met het beschikbare viswater ook het belang van de binnenvisserij af. Uitzondering daarop was de paling, die een exportartikel bleef. Paling werd in zoet, brak en zout water gevangen. Niet alleen de Noord-Hollanders en andere landgenoten vonden het een lekkernij, met name ook in Engeland was men er verzot op. Tot het begin van de 16e eeuw was Purmerend het centrum voor de export van paling. De Zaanstreek nam nadien deze positie over. 
  • /home/zaanwiki/domains/zaanwiki.nl/private_html/encyclopedie/data/attic/visserij.1718264026.txt.gz
  • Laatst gewijzigd: 2024/06/13 09:33
  • door zaanlander