Krommenie, 17 juni 1841 - Den Haag, 30 januari 1922

Baltus Hendrik Pekelharing, met de sociaal-democratie sympathiserend hoogleraar, roepnamen: Baltus, Bal, Pekel, Peek, Pekie, was de zoon van Cornelis Pekelharing, medicus, en Johanna van Ree.

Pekelharing werd geboren in een doopsgezinde familie. Zijn vader was gemeentegeneesheer in Krommenie. Enkele jaren na de geboorte van Baltus verhuisde het gezin naar Zaandam. Hier ging Pekelharing naar de lagere, vervolgens naar de Latijnse school. Van 1858 tot 1862 studeerde hij rechten in Leiden. Nog vóór zijn promotie had hij al een betrekking gevonden als adjunct-commies op de afdeling statistiek van de provinciale griffie van Noord-Holland in Haarlem.

In 1866 werd Pekelharing benoemd tot leraar in de staatswetenschappen, aardrijkskunde en het boekhouden aan de Hoogere Burger School te Zutphen. In deze plaats werd hij ook politiek actief. Bij de parlementsverkiezingen van 1866 en 1868 schreef hij vlugschriften voor de liberale partij. Onder invloed van zijn leermeester en promotor S. Vissering was Pekelharing aanvankelijk het gedachtengoed van de Manchester School toegedaan, maar na lezing van onder meer Kapital und Arbeit van F. Lassalle en Geschichte der sozialen Bewegung in Frankreich von 1789 bis auf unsere Tage van L. von Stem veranderden zijn politieke opvattingen.

Lees verder over Baltus Hendrik Pekelharing op BWSA