Westzaan, 7 april 1821 – Amsterdam, 11 februari 1902
Klaas Ris, socialist, de enige arbeider die deelnam aan de oprichting van de Nederlandse sectie van de eerste Internationale in 1869. Hij was lid van de Centrale raad van de Sociaal Democratische Bond SDB, lid van het hoofdbestuur van de Nederlandsche Bond voor Algemeen Kies- en Stemrecht, publiceerde een aantal brochures en was spreker op talloze bijeenkomsten. Zie ook Socialisme 4.1
Klaas Ris was al op jonge leeftijd arbeider. Na een veelvoud aan losse baantjes, kreeg hij in 1846 een baan aangeboden op een houtzaagmolen van Van Gelder en Cote Amsterdam. Hij vertrok toen naar de hoofdstad. Daar raakte hij geïnteresseerd in het werk van Vrijdenkersvereniging De Dageraad en maakte hij kennis met het werk van Multatuli. Deze publiceerde in zijn 'Ideeën'1) de inkomsten en uitgaven van Klaas Ris, om de aandacht te vestigen op de toenmalige armoede van de arbeidersstand.
Wellicht doordat Ris pas op latere leeftijd trouwde, had hij tijd en gelegenheid voor zelfstudie. Deze studie bracht hem tot het breken met de kerk.
Door zijn activiteiten binnen de Amsterdamse arbeidersbeweging werd hij ontslagen (1878). Hij heeft verder in zijn levensonderhoud voorzien door met een petroleumkar langs de huizen te gaan. Na zijn ontslag uitte hij zich des te feller, zowel verbaal als op schrift. Direct bij de oprichting van de SDB (1881) werd Ris lid van de Centrale Raad. In 1885 werd hij gekozen in het hoofdbestuur van de Bond voor Algemeen Kies- en Stemrecht. Hij was vaak spreker en/of voorzitter tijdens bijeenkomsten van beide bonden.
Zijn hoge leeftijd dwong hem tenslotte zich uit het actieve politieke leven terug te trekken. De laatste jaren van zijn leven werd hij door geestverwanten onderhouden. Op 1 mei 1902 werd op zijn graf een gedenkteken onthuld.