Zaandams echtpaar, dat direct na de Tweede Wereldoorlog landelijke bekendheid kreeg door te gaan meewerken aan het toen befaamde G.G.-cabaret, 't G(aat) G(oed)-cabaret van de toneelkunstenaar Jan Musch, dat in de illegaliteit ontstond. Het cabaret was door de acteur Musch opgezet naar het voorbeeld van Erica Manns Pfeffermuhle. 't G.G.-cabaret droeg bij aan veel linkse manifestaties, niet alleen van de CPN.

Ber Hulsing, geboren op 28 augustus 1907 te Enkhuizen, werkte aanvankelijk als administratief medewerker, ontwerper in de reclamewereld en tekenaar. Hij schreef de tekst en muziek voor een aantal felle, politiek geladen cabaretliedjes, die door Uut werden gezongen terwijl hij haar op gitaar begeleidde. Feitelijk gaven de Hulsings met hun kwalitatief uitstekende liedjes aan de groep van Jan Musch het cabareteske karakter. Uut Hulsing zong met gevoelige stem bijzonder aardige, rake liedjes, waarbij haar man haar knap begeleidde en zo waren de voorstellingen artistiek verantwoord en sympathiek, niet in het minst omdat ook hier gebroken is met de conventies van het burgerlijke 'k lach me dood cabaret'.

Bij het tot stand komen van het programma van het 't G.G.-cabaret is de overtuiging, dat de machten die onze vrijheid hebben aangetast nog niet zijn overwonnen en dat de democratie, wil zij haar zin vervullen, strijdbaar dient te zijn op alle fronten en met alle middelen, richtsnoer geweest. Zo is dus een politiek cabaret ontstaan dat op felle, goedaardige of strijdvaardige wijze de fouten in en buiten het eigen kamp wil aantonen.

Leden van het 't G.G.-cabaret waren onder meer Rolien Numan, Hetty Beek, Lion Contran, Hans Tiemeyer, Ru van Veen en de man van Uut Hulsing, Ber. Talrijke bekende artiesten van later, onder wie Joop Doderer, zijn bij het 't G.G. begonnen. De groep had zo'n succes dat de Vara het gezelschap in 1945 contracteerde voor een tweewekelijks programma op de zondagmiddag. Aan het begin van seizoen 1946-'47 staat 't G.G.-cabaret volop in de belangstelling in het Amsterdamse Theater Bellevue. Toen Jan Musch in het seizoen 1946-'47 vertrok, verdween het 't G.G.-cabaret allengs uit de openbaarheid.

Ber en Uut Hulsing traden nog veel op in het land, onder andere bij Het Theater Hollandia en Cabaret Uilenspiegel, merendeels voor arbeiderspubliek. Voor de radio zijn zij ook regelmatig te horen geweest, vlak na de oorlog bij de VARA, in de jaren vijftig bij de AVRO.

Zaterdagavond 30 juli 1949 wordt in Krasnapolsky een gezellige avond gehouden waaraan medewerken Uut en Ber Hulsing, Wim Swart, Castello, Jan Oordt op de accordeon en Jack Stad als conferencier. De toegangsprijs bedraagt ƒ 0.75, maar iedere bezoeker wordt verzocht een pakje met een-gift-in-natura mee te brengen. De opbrengst van de avond komt geheel ten goede aan de Stichting Kinderuitzending Eilanden.

In de vijftiger jaren trad Uut Hulsing regelmatig op met haar ensemble. Ook op de tiende editie van het Waarheid-Zomerfeest zingt Uut verzoeknummers. Het betreft een jubileum, want ook de voorgaande negen zomerfeesten was zij present als zangeres.

Ber Hulsing was tijdens de oorlog medewerker van het ondergrondse literaire tijdschrift Zaans Groen. Nadien werd Ber Hulsing filmrecensent voor de landelijke dagbladen De Waarheid en Trouw. Ber Hulsing overleed, 72 jaar oud, op 7 april 1980 te Amsterdam.

Cabaretière Uut Hulsing, geboren op 15 september 1911 als Guurtje Anna Catharina Lubbes te Zaandam, overleed 17 oktober 1970 op 59-jarige leeftijd te Amsterdam. Zij werd beschouwd als de laatste authentieke rode cabaretière en is altijd sterk communistisch gezind geweest, wat haar carrière behoorlijk belemmerde. De cabaretière over wie men bij haar debuut in 1945 schreef dat zij op internationaal peil stond, raakte langzamerhand volledig vergeten. De laatste acht jaar van haar leven was zij secretaresse van het Amsterdams Philharmonisch Orkest, het voormalige Kunstmaand Orkest. Een operatie in Laren in 1970 kwam zij niet te boven.

,,Wat ik nooit zal vergeten is hoe deze mensen door de meesten met de nek werden aangekeken, niet alleen omdat zij communist waren en dus 'fout' maar vooral omdat zij in de oorlog verzetsmensen waren geweest en dus 'goed'. Dat juist die gehate communisten met hun verzet het voortouw samen met de gereformeerden hadden genomen, dat zat de mensen niet lekker.'' aldus Richard Eichenberger die als vriend van hun zoon Frank regelmatig bij hen over de vloer kwam.

Op YouTube valt een opname van het lied 'Van jou heb ik niets meer gehoord' te beluisteren.

Journalist Paul Arnoldussen haalt in 1994 herinneringen op aan Ber en Uut Hulsing.

Dochter van Uut en Ber Hulsing, Marianne de Miranda-Hulsing noteerde dagboekfragmenten van haar vader Berend Hulsing uit de periode 1 januari 1939 – 19 november 1942 onder de titel Schaduwkade.