In Zaandam nam mw. A. van Weele-Plooijer op 29 mei 1953 als één van de weinige vrouwen in de gemeenteraad plaats.

De gemeente Zaanstad bestaat sinds 1974 en telde destijds zeven politieke partijen. Er waren van oudsher binnen verschillende politieke partijen wel organisaties van vrouwen zoals De Rooie Vrouwen in de Partij van de Arbeid, de vrouwen van de CPN. We kunnen ons afvragen in hoeverre deze vrouwen een rol speelden in de partij en ze gehoord werden als het ging om emancipatoire zaken. Begin jaren ‘80 werd de bewustwording groter en veranderde er veel. De Rooie Vrouwen bundelden de krachten in Zaanstad om meer invloed te hebben binnen de eigen partij en binnen de vrouwenbeweging. Ook vrouwen uit andere politieke partijen organiseerden zich in die jaren.

In april 1987 werd door De Rooie Vrouwen een onderzoek ‘Enge Plekken’ gepresenteerd aan de wethouder van Sociale Zaken Daan Sanders.

En omdat weinig initiatieven kwamen vanuit het uit mannen bestaande college, werd als ludieke actie een vrouwencollege gepresenteerd.

In 1983 werd door de gemeenteraad de Nota Vrouwenemancipatie aangenomen die leidend zou worden bij het emancipatiebeleid van de gemeente. Verschillende vrouwenorganisaties zijn actief betrokken geweest bij het samenstellen van deze nota.

In navolging daarvan werd in 1984 de Gemeentelijke Adviescommissie Vrouwenemancipatie geïnstalleerd. Ook kwam er een emancipatiewerkster. Een vertegenwoordiging van vrouwen uit de gemeenteraad en vrouwen met een achterban ‘uit het veld’ maakten daar deel van uit.

De Spaanse Juani Herrera werd in 1986 als eerste buitenlandse vrouw in de gemeenteraad gekozen.

Het Gemeentelijk Raadsvrouwenoverleg werd, eerst op initiatief van D66 en later van gemeenteraadslid Jannie Ketzer (CPN) in 1985 een feit. Alle vrouwen in de gemeenteraad verenigden zich om de vrouwenzaken binnen de gemeenteraad op de agenda te krijgen. Iedere maand kwamen zij bijeen voorafgaand aan de raadsvergadering.

Een gezamenlijke viering van Internationale Vrouwendag werd door de jaren heen op verschillende plekken gevierd. Diverse thema’s kwamen aan bod en niet zelden werden de vrouwelijk gemeenteraadsleden aan de tand gevoeld over het beleid in Zaanstad. In 1983 kwamen op 8 maart de gemeenteraadsvrouwen gezamenlijk tot het besluit een motie in te dienen om er voor te zorgen dat vrouwen weer een eigen centrum konden betrekken: het vrouwencentrum aan de Tjotterlaan.

Bron: Tentoonstelling met de titel “Er is een stad waar vrouwen willen wonen”. De tentoonstelling gaf een overzicht van de Zaanse vrouwenbewegingen 1995 – 2000 en werd in 2022 georganiseerd door het Gemeente Archief in de hal van het stadhuis van Zaanstad.