Voormalig meer. De noordwestelijke uitloper van het II, tussen Assendelft, Beverwijk, Velsen, Santpoort en Spaarndam. Over de ontstaansgeschiedenis van het meer is niet veel bekend. Mogelijk was het meer aanvankelijk een diepe kom, die door verschillende doorbraken met het IJ in contact kwam. Vanaf ongeveer 1100 tot 1357 vormde het meer een serieuze bedreiging voor het land benoorden het IJ; het stond via het IJ in direct contact met de Zuiderzee en via het Kromme IJ met de Schermer en het grotere merenstelsel in Noord-Holland. In 1357 werd het Kromme IJ afgesloten door de Nieuwendam. waarin overigens voor afwatering de sluizen vrijwel altijd open stonden. Na de afsluiting slibde het meer dicht, waardoor de afwatering in gevaar kwam. Rond 1580 opperde de Heer van Assendelft (in navolging van anderen) het plan om het noordelijke deel van het meer droog te maken. Ofschoon hij al met de uitvoering van zijn plan begonnen was, moest hij, gedwongen door zeer veel protesten, de werkzaamheden staken. In de jaren tussen 1861 (drooglegging) en 1876 (opening Noordzeekanaal) werd een deel van de bedding gebruikt voor het nieuwe kanaal en werd de rest van het meer polder. De Wijkenneerpolder op het grondgebied van Assendelft vormt een van de drooggelegde gebieden. Zie ook: Landschappen 4.