Sport, in de Zaanstreek voor de Tweede Wereldoorlog beoefend in het Café-Restaurant Thalia aan de Prins Hendrikkade in Zaandam, na de oorlog enige tijd in verenigingsverband.

Ofschoon boksen reeds bekend is uit de Griekse oudheid, ontstond het moderne boksen in de 18e eeuw in Engeland. Het eerste Nederlandse kampioenschap werd pas in 1900 in Amsterdam gehouden. Boksen wordt beoefend door twee tegenstanders in een verheven ring. De bedoeling van een boksgevecht is de tegenstander buiten gevecht te stellen, of meer punten van de jury te verdienen dan de tegenstander. Bokswedstrijden vinden plaats in een van te voren afgesproken aantal, bij amateurs meestal drie ronden van drie minuten.

Voor de tweede wereldoorlog bestond er nog geen Zaanse boksvereniging. Onmiddellijk na de Tweede Wereldoorlog werd binnen de worstelvereniging Sandow een aparte boksvereniging opgericht. De leden kregen les van een Amsterdamse leraar, voor wedstrijden moesten zij over het algemeen naar de hoofdstad reizen.

In 1962 werd binnen worstelvereniging De Halter een boksafdeling opgericht, die in 1966 onder leiding van de Zaandammer Sieger Schurink als Boksvereniging Zaanstreek zelfstandig verder ging. Boksen werd, mede door de televisie-uitzendingen van grote titelgevechten, in deze periode een populaire sport. Boksvereniging Zaanstreek kreeg circa zestig leden, van wie ongeveer een kwart actief de wedstrijdsport beoefende.

Een hoogtepunt voor de vereniging werd het behalen van de nationale titel in de klasse der zwaargewichten door Eddy Heijne in 1967. Gevechten, eens in de drie maanden georganiseerd in het rooms-katholieke verenigingsgebouw De Volksbond, trokken veel publiek, ook van buiten de streek.

Boksvereniging Zaanstreek werd in 1978 opgeheven. Nadien werd boksen in de Zaanstreek vooral in commerciële sportscholen beoefend. Begin 1989 telde de Zaanstreek niet meer dan twintig boksers.