(Krommenie 1918). Taalkundige, dialectologe. Jo Daan promoveerde in 1950 tot doctor in de letteren en wijsbegeerte op het proefschrift '“Wieringer land en leven in de taal'. In dit lijvige en gewaardeerde werk legde zij verband tussen de geschiedenis van het voormalige eiland met de daar gesproken taal; zij betrok bij haar studie onder meer het volksleven en de beroepen en bedrijven, terwijl zij in enkele bijlagen ook voor- en familienamen, plant- en diernamen en Wieringer volksliedjes verzamelde.

In feite volgde zij hiermee het door dr. G.J. Boekenoogen, Gerrit Jacob (in onder andere 'De Zaansche Volkstaal') getrokken spoor. Verbonden aan het Instituut voor Volkskunde, Naamkunde en Dialectologie (het huidige Meertens-instituut) te Amsterdam werd zij een deskundige van naam op het gebied der volkstaal. Het enthousiasme waarmee zij haar kennis van vooral de Noord-Hollandse dialecten uitdroeg, stimuleerde anderen tot het vastleggen van taalgebruik in deze provincie. Zo zou zonder haar adviezen de herdruk van Boekenoogens 'De Zaanse Volkstaal' niet zijn verschenen.

Van haar vele eigen publikaties worden hier genoemd “Hij zeit wat!, luchtige grepen uit de Amsterdamse volkstaal” (1948) en het in 1988 door de Vereniging 'Vrienden, de Twee Goede van het Zaanse Huis' uitgegeven '“De taal van Aafje Gijsen als bron van achttiende-eeuws', een studie over het taalgebruik in een dagboek van een Zaandams meisje.

Mevrouw Daan vestigde zich na haar pensionering in de Achterhoek.

Informatie op internet