De Heel, middelgroot ziekenhuis (500 bedden) met een functie voor de gehele Zaanstreek, ontstaan uit een fusie tussen het Johannes-plugin-autotooltip__default plugin-autotooltip_bigJohannes Ziekenhuis

Sinds 1969 de naam van het voormalige, oorspronkelijk roomskatholieke, ziekenhuis Sint Jan. De Sint Jan ontstond officieus al in 1925 uit een combinatie van roomskatholieke wijk- en ziekenverpleging, uitgeoefend door de Kleine Zusters van de Heilige Joseph uit Heerlen in een pand aan de Oostzijde te Zaandam. In 1925 werden daar twintig zieken opgenomen met 1173 ligdagen, terwijl de zusters 5000 huisbezoeken (prijs: 10 cent per bezoek) aflegden. In 1927 werd besloten een nieu… en het Juliana-ziekenhuisplugin-autotooltip__default plugin-autotooltip_bigJuliana-ziekenhuis

Op 29 september 1967 geopend streekziekenhuis voor alle Zaangemeenten, gelegen aan de Oostkant van de Zaan aan de Koningin Julianaweg te Zaandam. Het was een voortzetting van het gemeentelijk ziekenhuis van Zaandam, dat sinds 1919 verdeeld over vele locaties in de Zaanstreek bestond en waarvan in 1931 een voor die tijd groot en fraai pand aan de Frans Halsstraat was opgetrokken, later ook wel het Van Raalten-centrum genoemd wat deels tot appartementen werd verbouwd., sinds 1987 geheel voltooid en gevestigd aan de Koningin Julianaweg te Zaandam.

In 1974 leidden onderhandelingen tot het besluit het confessionele Rooms-Katholieke Johannes-ziekenhuis en het algemene Juliana-ziekenhuis samen te voegen. Beide hadden een voorgeschiedenis die leidde tot afzonderlijke nieuwbouw in respectievelijk 1974 en 1967. Bij de samenvoeging zou het Johannes worden verlaten en het gebouw van het Juliana zou worden geïntegreerd met omvangrijke nieuwbouw tot De Heel. De opzet was daarbij dat vrijwel alle medische specialismen een plaats in dit nieuwe ziekenhuis zouden krijgen. In die opzet is men geslaagd.

In De Heel waren ongeveer 75 specialisten werkzaam in 23 verschillende disciplines. Het totale aantal medewerkers bedroeg ongeveer 1100. De samenvoeging van de twee afzonderlijke instellingen en de realisatie van de nieuwbouw vielen juist in een tijd dat de overheid zich, in verband met de snel stijgende kosten van de gezondheidszorg, intensiever dan ooit met de organisatie en werkwijze van de ziekenhuizen bemoeide. Mede hierdoor verliep de uitvoering van de aan overheidsgoedkeuring gebonden plannen stroef en niet rimpelloos.

Bovendien duurde het geruime tijd tot de onderlinge harmonie, de samengevoegde instellingen brachten beide hun eigen cultuur mee, voldoende was gevestigd; een reeks conflicten, al dan niet voor de rechter uitgevochten, begeleidde de beginperiode van De Heel.

In 1980 kwam het ziekenhuis landelijk in het nieuws door een conflict tussen de anesthesisten en het ziekenhuis over de aanstelling van een vierde anesthesist.

Ontslag

Een dag voor oudjaar 1981 werd duidelijk dat dertig vrouwelijke niet-gediplomeerde personeelsleden van De Heel voor ontslag in aanmerking kwamen door oorzaken van velerlei aard. Op 29 januari vraagt de directie van De Heel collectief ontslag aan voor de dertig dames. Volgens Donald Niedekker, woordvoerder van het steuncomité „moet de directie niet denken dat ze God in Frankrijk is, alle protesten kunnen niet zomaar van tafel worden geveegd“.

In verband met het dreigend ontslag vond op vrijdag 12 februari 1982 een gesprek plaats tussen het gemeentebestuur van Zaanstad en het ministerie van volksgezondheid. De gemeente drong daarbij aan op maatregelen ter voorkoming van de gedwongen ontslagen. Het comité De Heel organiseerde voor het gebouw van het Ministerie van Volksgezondheid een picketline. In het comité namen vakbondsmensen, Zaanse WAO-verenigingen, het Zaans vrouwenoverleg, ouderenorganisaties en verontruste ouders deel.

Onder het motto 'Mensen zijn geen wegwerpartikel' werd op maandag 5 april 1982 werd een vergadering gehouden met de directie, vakbond en personeel over de plannen van de ziekenhuisdirectie om 28 part-time werkende vrouwen te ontslaan. Het comité 'Vrouwen eisen betaald werk' organiseerde daarom een picketline bij het Julianaziekenhuis.

Directeur

In 1988 mocht de per 1 april 1988 in dienst tredende algemeen directeur G. Visser niet laten werken op straffe van een dwangsom van 100.000 gulden door een uitspraak van de president van de Haarlemse rechtbank H. F. van den Haak in een kort geding. Volgens Van den Haak viel niet anders te concluderen dan dat met de ondernemingsraad is overeengekomen dat de nieuwe directeur over medische kwaliteiten moet beschikken om in de toekomst een tweehoofdige directie te kunnen invoeren. Visser was econoom en had geen medische achtergrond.

Er waren in die periode veel problemen binnen het ziekenhuis. Zo verdwenen er door conflict over de kostenverdeling tussen het bestuur en het personeel veel opleidingen uit het ziekenhuis.

De Heel paste in 1989 als eerste algemeen ziekenhuis lichttherapie toe op patiënten die leden aan winterdepressies.

Ziekenhuis De Heel stond aan de basis van een digitale informatievoorziening waardoor collega's in andere ziekenhuizen razendsnel patiëntengegevens kunnen opvragen.

Sinds 2004 draagt het ziekenhuis de naam Zaans Medisch Centrumplugin-autotooltip__default plugin-autotooltip_bigZaans Medisch Centrum

Het Zaans Medisch Centrum ZMC, gevestigd aan het Koningin Julianaplein 58 te Zaandam, is een algemeen ziekenhuis, georiënteerd op de Zaanstreek en omringende gebieden. Het Zaans Medisch Centrum nam in februari 2017 een nieuw gebouw in gebruik; een compact, duurzaam en flexibel inzetbaar gebouw met een helende omgeving waar rustig kleurgebruik, huiselijke inrichting, veel aandacht voor daglicht en veel groen centraal staan. Mensen zullen zich er meer op hun gemak voelen, mi… ZMC.

Zie ook: Gezondheidszorgplugin-autotooltip__default plugin-autotooltip_bigGezondheidszorg

Gezondheidszorg 3.3.2.