Zaandam, 1969 - Zaandam, 1983

Jongerencentrum 't Kabelgat werd in februari 1969 geopend aan de Wilhelminastraat te Zaandam. Een initiatief van de Doopsgezinde Gemeente in combinatie met een thuishonk voor de padvindersgroep Elfregi. Door de grote toeloop van jongeren werd de combinatie met de padvinders al gauw onhoudbaar. Begonnen in een slooppand met twee huiskamers groeide 't Kabelgat uit tot een over drie panden verspreide accommodatie die ruimte kon bieden aan 500 bezoekers. In drukke tijden werden over de avond 1500 bezoekers geteld, uit heel Noord-Holland.

Dick Blokker, als jeugdwerker nauw bij de totstandkoming van 't Kabelgat betrokken, gaf de kerkenraad te kennen, te willen experimenteren, nieuwe dingen op te zetten. Hij was maatschappelijk geëngageerd, had belangstelling voor ontwikkelingshulp, de vredesbeweging en dienstweigeraars. Hij zag, als enige verantwoordelijke,'t Kabelgat in razend tempo aan populariteit winnen en moest alles in goede banen leiden. Jongeren namen zijn taken over, namen hun verantwoordelijkheid. Van de kerkenraad kreeg hij te horen dat hij als jeugdleider niet professioneel werkte en niet aan de norm voldeed. Veel later vond men 't Kabelgat een ideaal voorbeeld over hoe het zou moeten. Maar destijds vond men het niks.

Muziek vormde de bindende factor. Veel bezoekers speelden in bands. De vredelievende leefstijl met een groot Ban-de-Bomgehalte speelde ook een belangrijke rol.

Het centrum werd met name bezocht door een groep alternatieve jongeren, die zich onderscheidde door het gebruik van verdovende middelen. Dit leidde tot onderlinge agressie met andere groepen jongeren, bovendien was de gemeente Zaandam weinig gelukkig met het weinig representatief geachte centrum tegenover het gemeentehuis. De Kabbelgatters hadden het regelmatig aan de stok met de 'Vetkuiven' afkomstig uit nabijgelegen cafe's. Doorgaans holden de bezoekers van het Kabelgat weg bij opstootjes omdat terugslaan volkomen zinloos was. ,,Je legt het toch af tegen die Vetkuiven.'' aldus de Kabelgatters.

Met als argument dat er sprake was van een brandgevaarlijke situatie, werd 't Kabelgat in december 1971 gesloten. Een alternatief onderkomen op het Land van Middelhoven, in een keet aan de H. Gerhardstraat, brandde in 1974 geheel af.

De vaste bezoekersgroep was toen al tot een kleine, vaste kern gereduceerd, die zich nog een periode vruchteloos heeft ingespannen voor een nieuwe accommodatie, onder andere door het GEB-gebouw aan de Wilhelminastraat in 1976 te kraken. De in 1983 en 2009 reünie's trokken honderden belangstellenden uit alle windstreken.

Bron en foto's uit het verleden van het Kabelgat: oa Zaanse Pophistorie