Gerrit Iwema Bakker-stichting
Rechtspersoonlijke organisatie die zich ten doel stelt verbeteringen tot stand te brengen in de medische beroepsuitoefening door kennisbevordering en uitwisseling van gegevens. De Stichting werd in 1986 te Zaandam opgericht en kreeg de naam van de in 1984 overleden vrouwenarts G. Iwema Bakker, die gedurende 35 jaar de gynaecologie in de Zaanstreek had uitgeoefend. Iwema Bakker was verbonden aan respectievelijk Gemeente-ziekenhuisplugin-autotooltip__default plugin-autotooltip_bigGemeenteziekenhuis Frans Halsstraat
Voormalig streekziekenhuis in de Schildersbuurt van Zaandam. Het ziekenhuis werd in 1931 in gebruik genomen om aan de stijgende vraag naar zorg te kunnen voldoen. Aan het begin van de 20e eeuw vond patiëntenzorg vooral plaats in kleine plaatselijke ziekenhuisjes, zoals in Assendelft en, Julianaziekenhuisplugin-autotooltip__default plugin-autotooltip_bigJuliana-ziekenhuis
Op 29 september 1967 geopend streekziekenhuis voor alle Zaangemeenten, gelegen aan de Oostkant van de Zaan aan de Koningin Julianaweg te Zaandam. Het was een voortzetting van het gemeentelijk ziekenhuis van Zaandam, dat sinds 1919 verdeeld over vele locaties in de Zaanstreek bestond en waarvan in 1931 een voor die tijd groot en fraai pand aan de Frans Halsstraat was opgetrokken, later ook wel het Van Raalten-centrum genoemd wat deels tot appartementen werd verbouwd. en De Heelplugin-autotooltip__default plugin-autotooltip_bigHeel, de
nalezen
De Heel, middelgroot ziekenhuis (500 bedden) met een functie voor de gehele Zaanstreek, ontstaan uit een fusie tussen het Johannes- en het Juliana-ziekenhuis, sinds 1987 geheel voltooid en gevestigd aan de Koningin Julianaweg te Zaandam.
In 1974 leidden onderhandelingen tot het besluit het confessionele Rooms-Katholieke Johannes-ziekenhuis en het algemene Juliana-ziekenhuis samen te voegen. Beide hadden een voorgeschiedenis die leidde tot afzonderlijke nieuwbouw in respec… en verzorgde opleidingen om zijn kennis over te dragen.
De oprichters van de Stichting constateerden dat vele medici, zowel specialisten als huisartsen en anderen die bij de gezondheidszorg betrokken zijn, te geïsoleerd blijven voor wat betreft de kennisname van de voortdurende wetenschappelijke ontwikkelingen binnen hun uitgebreide vakgebied. Door het organiseren van lezingen, symposia en congressen en door samenwerking met universiteiten wordt getracht kennisoverdracht te bereiken en betere verbindingen, cq verhoudingen, tussen de beroepsbeoefenaars in de verschillende medische disciplines tot stand te brengen.